عکاسی کودک در خانه ، به هیچ عنوان آسان نیست. بالاخص آنکه سوژه عکاسیِ شما نوپا باشد. در این میان، سه مانع اساسی پیش روی شما به عنوان والدِ عکاس وجود دارد:
به همین دلیل، بسیاری از والدینها عمدتاً برای نخستین و یا دومین بار طی روند عکاسی کودک در خانه شکست را تجربه میکنند و به دنبال چنین رویهای، نتایج نهایی تصاویر معمولاً چندان دلخواه آنان از آب در نمیآید. بدین ترتیب، برخی از عکاسان کار کشته آتلیه نوزاد سعی بر آن نمودهاند تا تجارب کاری خود را در قالب توصیه کارآمد نزد والدین ارائه بدهند تا آنان را در این راه مهم یاری کنند.
بنابراین، با ما باشید تا مروری بر توصیههای ذیل پیرامون عکاسی کودک در خانه داشته باشیم.
این نکته بیشتر متوجه کودکان نوپاست که به تازگی راه افتادهاند و هر لحظه خطر افتادنِ آنها طی یک غفلت ساده و گذرا حین عکاسی کودک در خانه وجود دارد. بنابراین، هوشیاری یکی از نکات قابل توجه در امر عکاسی کودک به شمار میرود.
به همین دلیل، یک بهانه در قالب اسب چوبی، چهارپایه، صندلی، نیمکت و یا کُنده درخت به سوژه عکاسیتان بدهید تا حداقل یک لحظه آنجا بنشیند.
باور کنید یک لحظه آرام روی جایی نشستن بهتر از چند لحظه پریدن به آنطرف و اینطرف است. بدین ترتیب، اسباب راحتی کودک را فراهم آورید.
این آموزش عکاسی کودک در خانه معمولاً برای کودکان جوانتر پاسخگوست. احتمال دارد به عنوان عکاس بتوانید سوژه عکاسیتان را به تله بیاندازید و او را تا مدت کوتاهی روی صندلی میخکوب کنید، ولیکن، این بدان معنا نیست که شما توانستهاید نگاه سوژه را معطوف به لنز دوربین کنید و یا آنکه لبخند او را در آورید.
به همین دلیل، ما به شما توصیه میکنیم یک برگ، گل و یا عروسک به سوژه عکاسی بدهید تا دقایقی را با آن سرگرم باشد. مشغول نگاه و یا بازی کردن با آن وسیله که باشد، چندان مهم نیست به لنز دوربین خیره باشد و یا لبخند بزند.
بازی با سوژه عکاسی در خانه بالاخص کودکان دو یا سه ساله به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید روی ژست آنان کار کنید. بدین وسیله، شما روی زمین دراز بکشید و دستهایتان را زیر چانه بزنید. سپس از کودک بخواهید ادایتان را در آورد.
ابتدا چند ژست خنده دار بگیرید و از او بخواهید تقلید کند. وقتی سوژه به درستی از شما تقلید کرد، از او تعریف کنید تا کارتان پیش برده شود.
قابل ذکر است که این بازی معمولاً شما را تا دو سه ژست پیش خواهد برد.
شما نمیتوانید از کودک نوپا بخواهید به شما نگاه کند، لبخند بزند و سپس، انتظار داشته باشید که همان کارها را کند. برخی از سوژههای عکاسی کودک در خانه بسیار خجالتی هستند و به عبارت دیگر، از برقراری ارتباط با نگاه کردن تقریباً فراری هستند.
برخی کودکان بسیار تخس هستند. آنان ممکن است پی درخواستهای مکرر شما به همه جا و جز لنز دوربین عکاسی نگاه کنند و تا آخر عمر هم به این روند ادامه دهند. بنابراین، سعی کنید آنان را با سوالات احمقانه و بعضاً خنده دار سردرگم کنید!
به عنوان مثال، بپرسید: “پدرت هنوز پوشک میپوشد؟”، “چند سالت شده؟ بیست و پنج؟”، “روی سر من فیل نشسته؟!”
این بخش از آموزش عکاسی کودک در خانه معمولاً بیش از هر بخش دیگری لبخند سوژه را در خواهد آورد. رو به سوژه بگویید: “خیلی خب، بس است دیگر… لبخند نزن! نخندی ها… حتی یکم. من جدیام. نباید لبخند بزنی.” و سپس خواهید دید که صدای خنده سوژه فضایتان را تا چند دقیقه پُر خواهد کرد.
منتهی، فراموش نکنید که تصویری از صورت و یا ژست غم زده سوژه را نیز ثبت کنید.
ممکن است موارد فوق من باب عکاسی کودک در خانه با شکست مواجه شود. بنابراین، از سوژه عکاسی بخواهید تا آنجا که میتواند بلند فریاد بکشد.
کودکان کم سن و سال از این ایده مسلماً استقبال خواهند کرد. آنان عاشق سر و صدا و جیغ و فریاد هستند، اما همین که کارشان تمام شود، لبخند میزنند.